FAŁSZYWY POCAŁUNEK

Kiedy czytelnik przywiąże się do kilku autorów, to bardzo trudno sięgnąć po inną pozycję z gatunku, który darzy czystą miłością. Ale jak już się odważy i zacznie czytać to porównuje i porównuje, a to nie tędy droga. Trzeba dać powieści szansę i starać się wyrzucić z głowy wcześniej przeczytane książki, po to by móc obiektywnie spojrzeć na opowieść. Tak właśnie było w przypadku pierwszego tomu Kroniki Ocalałych, pt. "Fałszywy Pocałunek", którego autorką jest Mary E. Pearson. Wszyscy śledzący zagraniczne nowinki czytelnicze oraz bookstagram, z pewnością kojarzą tę autorkę, ponieważ jej nazwisko pada wielokrotnie wśród pasjonatów NEW ADULT oraz FANTASY. A anglojęzyczna okładka powieści przewijała się często w światku fanów fantasy - jej tytuł to "The kiss of Deception".

Piękna okładka (choć wiele osób mówiło, że oryginalna jest dużo lepsza) i tajemnicze zapowiedzi skłoniły mnie do tego by sięgnąć po nią i przepaść na dobre dwa wieczory. 

Główną bohaterką tej powieści jest pierwsza córka pary królewskiej, księżniczka rodu Morrighan, wobec której, zgodnie z tradycją oczekuje się posłuszeństwa oraz zawarcia politycznego małżeństwa. Arabella nie należy jednak do przykładnych księżniczek. Woli, kiedy zwraca się do niej per Lio, jest ambitna, ma niezwykłą łatwość do nauki języków starożytnych i potrafi doskonale władać sztyletem, z którym rzadko się rozstaje. Buta i krnąbrność księżniczki znana jest na całym dworze i to właśnie dzięki tym cechom, Lia podejmuje ostateczną decyzję, sprzeciwia się aranżowanemu małżeństwu i wraz z przyjaciółką ucieka na wieś, niszcząc tym samym sojusz zawarty między dwoma zwaśnionymi rodami. Dziewczętom udaje się sprytnie zatrzeć za sobą ślady i dotrzeć do nadmorskiej, rybackiej wsi, gdzie podejmują pracę w gospodzie. 

Lia cieszy się, że udało jej się zmylić rycerzy króla, nie zdaje sobie jednak sprawy, że jej tropem podąża zabójca oraz odtrącony (zaciekawiony) książę, z którym miała zawrzeć związek małżeński.

Do tego momentu wszystko było jasne i klarowne, wręcz banalne, ale taki był pewnie zamysł, bo później zaczynają się "schody". Rozdziały podzielone są na spostrzeżenia trzech osób. Raz opowiada zabójca, raz książę, a kiedy indziej Lia. O ile w przypadku księżniczki wszystko jest jasne, o tyle w rozdziałach dotyczących mężczyzn fabuła kręci się jak w kołowrotku. Ta część powieści skonstruowana jest tak, że w żaden sposób nie można się dowiedzieć, który z mężczyzn jest zabójcą, a który księciem. Ten schemat jest jak powiew świeżego powietrza, ponieważ czytelnik sam wybiera sobie osobę, którą lubi i jej kibicuje. Dopiero w drugiej połowie powieści okazuje się czy dobrze celował. Ja, muszę się przyznać, obrałam nie tego bohatera, ale przeczuwam, że w późniejszych tomach będę miała rację i mój czytelniczy nos mnie nie zawiedzie.

Choć z tego przydługiego wstępu można wywnioskować, że historia jest sztampowa i właściwie spotykana raz po raz, to jednak muszę przyznać, że to nie szkodzi powieści. Wokół oklepanej historii  miłości księcia i królewny, autorka utkała tak baśniowy świat, przepełniony pięknymi opowieściami  starożytnych bardów czy może raczej mitologią, że nie sposób się oderwać od czytania. Podania są skomplikowane, niosą dużo bólu i chaosu, ale z karty na kartę wraz z główną bohaterką dowiadujemy się, że te historie mają sens i kilku osobom bardzo zależy na tym by nie wyszły na światło dzienne.

Po przeczytaniu trzech czwartych tej historii, okazuje się, że akcja zaczyna gnać jak szalona, autorka doświadcza Lię takim zestawem złych przygód, że w niektórych momentach zastanawiałam się czy bohaterka nie będzie miała syndromu sztokholmskiego. Dzięki sprytnym zabiegom literackim, szybkim zwrotom akcji i niemonotonnym opisom, powieść pochłania się litera po literze, i kiedy już  jesteśmy (dosłownie i w przenośni) u wrót, to docieramy do ostatniej karty i mamy ochotę w coś uderzyć.

Pytanie, pod tytułem:

- Co będzie dalej? - musi pozostać w stanie zawieszenia, ponieważ, na drugi tom przyjdzie nam poczekać. Nie ma jeszcze informacji na temat kontynuacji polskiego wydania, ale każdy fan fantasy, który sięgnie po tę pozycję będzie czekał na nią z zapartym tchem.

Wracając natomiast do porównań, to można się dopatrywać wpływu Sarah J. Maas, ewentualnie Danielle L. Jensen, ale naprawdę w niewielkich ilościach. Jestem przekonana, że teraz Pearson będzie wskazywana za wzór do naśladowań. Wierzę, że "Fałszywy pocałunek" to dopiero wstęp do niezwykłej przygody.

Bardzo polecam.

W dziesięciostopniowej skali:

8/10

Tytuł oryginalny: The Kiss of Deception
Tłumaczenie: Emilia Skowrońska
Wydawnictwo: Initium
Rok wydania: premiera 3.08.2017
Seria/Cykl: Kroniki Ocalałych, tom 1
Oprawa: miękka
Liczba stron: 544
ISBN: 978-83-62577-54-5