Nie trzeba było długo czekać na grzeszną antologię. Dziewczyny pędzą niczym Pendolino z Warszawy do Krakowa i częstują czytelników coraz to romantyczniejszymi historiami. I dobrze, bo te krótkie, skondensowane historie czyta się szybko i bardzo przyjemnie.
Tym razem autorki zaserwowały dziesięć opowiadań umiejscowionych mniej lub bardziej w okolicach świąt Bożego Narodzenia i jak zwykle spowodowały, że chciałoby się kilka z tych historii poczytać w formie bardziej rozwiniętej.
Na uwagę zasługuje przede wszystkim opowiadanie Agaty Suchockiej, która pisze najładniej z całej tej dziesiątki. Jej teksty zawsze są przemyślane, ciekawe i pełne emocji, a do tego napisane z olbrzymim szacunkiem. Próżno tu szukać infantylnych zwrotów czy głupawych dialogów. U tej autorki zawsze wszystko gra, wszak tak wytrawna znawczyni szeroko pojętej muzyki ma nuty opanowane do perfekcji, a dyrygowanie zmysłami czytelniczek to jej druga natura. Pysznie się bawiłam!
Najbardziej zakręcona, ale urocza i ociekająca miłością to opowieść Magdaleny Winnickiej, która to namieszała w tym wielkim miłosnym tyglu, wrzuciła do tego garść intrygi i doprawiła porządną dawką wspomnień. Wszystko to zamieszała i wyszła z tego opowieść lekka, choć nieco poplątana, ale czytało się ją na wdechu.
Opowiadanie J.B. Grajdy natomiast, zasługuje na miano najbardziej romantycznej historii w tym tomiku. Fajna, bardzo romantyczna i kolorowa historia. Można by to pociągnąć dalej.
Zachęcam do lektury i wybrania swojego ulubionego opowiadania. To naprawdę fajna antologia. Taka na jeden wieczór, albo dłuższe posiedzenie przy kawie.
Komentarze
Prześlij komentarz