Nigdy nie należałam do osób, które mają ułożony w głowie plan, wszystko robią według wytycznych i ściśle trzymają się planu. Zawsze robiłam po swojemu i w swoim własnym rytmie. Nie zmieniło się to nawet wtedy kiedy zostałam matką. Ba, nawet się to zaostrzyło.
Jak każda matka głowę zaprząta mi milion i pierdylion różnych spraw. Dziecko, praca, dom, pies, samochód, porządki, mąż w międzyczasie, urodziny, imieniny, kinderbale i aaaaaa. Jak ja się nazywam? Ach, tak. Ela, no tak, to ja.
Wyobraźcie sobie przykładowy dzień z życia matki chaotyczki. W sumie, to ja napiszę, a Wy czytajcie:
7:00 pobudka
7:10 śniadanie – płatki na mleku grzeją się w mikrofali, pies tupie nogami, szybko na dwór. Wracam, młody je śniadanie w piżamie. Ja mam na sobie dół od piżamy i sweter założony na lewą stronę. Wpadam do kuchni, poganiam młodego, pędzę do łazienki. Szybki makijaż, tzn. krem i tusz do rzęs, bo pies zeżarł najlepszy pędzel do pudru.
7:30 młody zakłada buty, ja nadal w dole od piżamy. Pędzę do sypialni, przyodziewam legginsy lub inne „szybkie” portki, buty i wyjeżdżamy
7:40 siedzimy w dwudziestoletnim golfie, który nie chce zapalić. Silnik rzęzi, prycha, dycha. No, nie pali… aaaa, ssanie trzeba włączyć. Brak kawy robi swoje…
7:55 jesteśmy pod przedszkolem. Młody oddelegowany, lecę po zakupy. Ogórek, sałata, chleb, kawa, kawa mi się skończyła – myślę. Jadę do domu.
8:20 zaparzam kubek kawy, wdycham jej aromat i nastawiam pranie, w międzyczasie pędzę do kotłowni, bo zimno. Wracam do kuchni, włączając po drodze żelazko. W kuchni nastawiam zmywarkę, ogarniam łazienkę, kuchnię – przypominam sobie o włączonym żelazku… prasuję
9:30 koniec prasowania, lecę do kuchni dokończyć sprzątanie.
10:00 kawę dopijam zimną
10:05 siadam do kompa, pracuję. Ach, zapomniałam nastawić zupę. Wstaję, nastawiam, lecę do kotłowni, żeby w piecu nie zgasło. Po drodze mijam poukładane w kostkę ubrania – układam w szafie.
11:10 wracam do kompa, kończę tekst
12:00 mieszam zupę, wracam do pracy
13:00 zupa gotowa, lecę z psem, po drodze podłączając akumulator
Między godziną 8, a 14 – odbieram około dziewięciu telefonów, które nie są związane z pracą.
14:00 pędzę po młodego
14:30 siadamy do obiadu, a potem do szlaczków, znaczków i rysunków.
15:30 wychodzimy z psem na spacer, odbierając po drodze trzy telefony
16:30 siadam do kompa, kończę pracę
17:30 czas na zabawę z młodym, oglądanie bajek i gry
19:00 komp nadal odpalony – w razie zlecenia…
20:00 młody po kolacji, leży w łóżku
20:10 pies na dwór
20:30 ogarniam maile, lecę do kotłowni, herbata, ćwiczenia? Ach, zapomniałam – zginam się wyginam. Idę pod prysznic, włażę w łóżka, włączam lampkę, otwieram książkę.
7:00 budzę się z książką na twarzy.
Matka da radę! Zawsze! Nawet ta najbardziej chaotyczna!
x
Komentarze
Prześlij komentarz