XXX

Bywa tak, że mężczyźni są oporni i niechętni. Nie można namówić ich do współpracy (jaka by ona nie była). Całe szczęście kobiety mają swoją tajną broń – manipulację!

Przycupnąwszy na obrotowym krześle wpisałam kilka słów w przeglądarkę, żeby dowiedzieć się więcej o pewnym blogerze. Obwarowany filtrami i zabezpieczeniami jak VIP, bloguje sobie w skrytości i z męską butą.

Zastanawiałam się jak zagaić rozmowę i postawiłam na stary i sprawdzony sposób – połechtać jego męskie ego.

Zaczęło się to tak:

Pani Redaktor

Pan Bloger

PR: Witaj. Czytam sobie Twoje wpisy od rana i z każdym kolejnym otwieram oczy ze zdumienia. Elokwencja i trafny dobór słów! Pozdrawiam serdecznie i wracam do lektury!

PB: A Ty wiesz, że łechtasz moje ego, a tak nie wolno?

PR: Cieszę się. Nawet jeśli nie wolno!

PB: Jestem łasy na przekupstwa w postaci wina - wtedy przymykam oko.

PR: A dobre wino zawsze się znajdzie w moim barku. Białe Chardonnay?

PB: Pod warunkiem, że Ty mi pomożesz w jego wypiciu. Czy taki układ jest satysfakcjonujący?

PR: Chyba się nie znamy? I pewnie daleko od siebie mieszkamy.

PB: Sądzę, że wirtualnie też możemy odkorkować tę butelkę.

PR: Świetna propozycja! Schładzam zatem zawartość! Do wieczora będzie gotowa!

PB: Zawsze uważam, iż kobiecie do wina idealnie pasuje sukienka.

PR: A mężczyźnie? Co do wina pasuje? Kobieta?

PB: Pytanie w jakiej sukience?

PR: Więc?

PB: Więc ciekaw jestem Twojego wyboru.

PR: Niech to pozostanie tajemnicą...

PB: Tajemnice potrafią być zmysłowe.

PR: I często są...

PB: Czy tu też taka zmysłowość ma się pojawić?

PR: Może... Zastanawiam się dokąd zmierza ta rozmowa?

PB: Robi się lekko flirtująca, nieprawdaż?

PR: Prawdaż, prawdaż.

PB: To źle czy dobrze?

PR: Lubisz zadawać pytania?

PB: Lubię. Tak samo jak lubię, wracając do krainy sukienek, coś z pokroju małych czarnych, o!

PR: Małych czarnych z odkrytymi ramionami? Inteligentny powrót do tematu!

PB: W tym wypadku zależy czy Ty dobrze czułabyś się w takiej. Inteligentny i świadomy - możemy przy nim przycupnąć, jeśli nie wnosisz sprzeciwu.

PR: Nie wnoszę. To interesujące jak owijasz sobie kobiety wokół palca - nawet wirtualnie. A czułabym się w takiej sukience dobrze.

PB: Jeśli czujesz się owinięta, to pozwól, że delikatnie sprawdzę czy nie za ciasno jest to wszystko zrobione.

Bez ramiączek, czerń, to w takim razie długość jeszcze tak delikatnie nad kolano.

PR: Sądzę, że sam wiesz, kiedy dotrzemy do zbyt "ciasnego" owijania.

PB: Mała czarna i, hmm... pończochy?

PR: Pończochy wydają się takie banalne.

PB: A co będzie mniej banalne?

PR: Brak ich. Sprowadza się to do jednego... a miała być lampka wina.

PB: Ale jakoś nie widzę chęci, byś się zatrzymała.

PR: Taki Twój plan działania, nieprawdaż? Nie chcesz żebym się zatrzymała...

PB: Chcę, przyjemnie spędzić popołudnie przy flircie. I żebyś Ty też odczuwała z niego przyjemność.

PR: Na zmysły działa nawet to, że Cię nie widzę. I dlatego jesteś na wygranej pozycji.

PB: Skoro jestem na wygranej pozycji, to poproszę o to, byś przy przekraczaniu progu mojego mieszkania z tym białym Chardonnay, zamknęła za sobą drzwi na klucz.

PR: Sądziłam, że się ze mną przywitasz w drzwiach?

PB: Przywitam się z Tobą w kuchni, czekając tam na Ciebie, będąc oparty o blat i obserwując jak w pewnym momencie pojawiasz się przede mną w swojej sukience.

PR: Pojawię się, napełnię kieliszki zimnym alkoholem i... ?

PB: Pozwolisz dać się pocałować delikatnie w policzek w ramach tego przywitania.

PR: Tak. To będzie ciepłe powitanie dwojga nieznajomych.

PB: Chociaż zastanawiam się czy nie zmienić policzka na kącik ust...

PR: To moje ulubione miejsce...

PB: To może powinienem w oba?

PR: mhmh, to byłoby miłe

PB: Delikatnie i powoli, by móc przeciągnąć ten moment.

PR: W odpowiedzi poczułbyś mój oddech na swojej szyi.

PB: Idealnie komponowałby się z moimi opuszkami u Ciebie na karku...

PR: Zrobię krok do tyłu i sięgnę po kieliszek. Upiję łyk zimnego trunku, a na moim ciele pojawi się gęsia skórka.

PB: Przeciągnę wzrokiem od Twoich oczu, przez nos, usta, zatrzymam się na szyi, a dalej powędruję na wysokość Twojego mostka i spojrzę jeszcze trochę niżej. I pomyślę jaki kolor może kryć się pod tą małą czarną.

PR: Ty będziesz się zastanawiał nad kolorem bielizny, a ja napiję się jeszcze wina. Uronię kroplę, która spłynie po mojej szyi, a potem w dół,aż poczuję ją w pępku.

PB: Podejdę do Ciebie i nachylę się do szyi, by ten mokry ślad po kropli wina usunąć przy pomocą swoich ust.

PR: Odchylę głowę, włosy spłyną mi kaskadą na ramiona. Westchnę...

PB: Przyciągnę Cię do siebie zdecydowanie, a następnie zatopię się w Twoich ustach, wplatając dłoń w Twoje włosy.

PR: Oddam Ci pocałunek smakując Twoje usta, ucząc się ruchów języka i czekając na Twój dotyk...

PB: Wyszepcę do ucha, że w tym momencie, będziesz tylko moja. Nikogo innego, a zwłaszcza nie męża!

PR: Nie jestem niczyją własnością, więc udam, że nie słyszę tego zdania, albo odsunę się od Ciebie - studząc emocje.

PB: Nie zgodzę się na studzenie, gdyż zamierzam zsuwać się delikatnie ustami w dół. Od szyi w dół...

PR: Zrobię krok do tyłu, żeby złapać oddech. Położę rękę na ramieniu i zsunę ramiączko od sukienki, poczekam na Ciebie...

Potem podziękowali sobie za rozmowę. Ona, trzydziestolatka z nadwagą – wcinająca makaron z sosem prosto z rondla i on, podtatusiały facet z wąsem a'la młody Kaczyński.