Żunia

Kiedy sięgałam po tę powieść, miałam wrażenie, że będzie to ognisty romans, odciągający bohaterkę od korporacyjnego życia i świata pełnego programów, numerów i liczb. Myliłam się, ponieważ to mocna pozycja obyczajowa, bardzo logiczna i z dobrze przemyślaną fabułą. Zaskoczenie było o tyle miłe, że wywindowało moją ocenę o kilka stopni w górę. Bohaterką jest Izabela, młoda kobieta, pracująca w branży komputerowej, a po godzinach przykładna żona. Kariera w korporacji to całe jej życie. Kocha swoją pracę, uwielbia dobrze zarabiać, ale wierzy, że zawsze może więcej, dlatego nie obawia się wrócić do poprzedniego miejsca pracy, gdzie wśród reorganizacji działów i zmian kadrowych poznaje przystojnego Norwega  –  Olafa, który niczym Napoleon wprowadza unowocześnienia, mające na celu ulepszenie pracy zespołu. A, że mężczyzna jest charyzmatyczny i inteligentny, nie trwa długo, kiedy oboje padają sobie w ramiona. Olaf jest tytułowym Panem Idealnym  –  człowiekiem,...

Katarzyna Michalak wzbudza bardzo wiele odczuć. Albo się ją uwielbia, albo nienawidzi, nie można zająć stanowiska pośredniego, bo się po prostu nie da. Autorka wielu powieści obyczajowych, romansów, książek o tematyce fantasy - rzec by można, że działa wielotorow o. "Kropla nadziei" to ostatnia część trylogii mazurskiej. Przez wiele z Was czytana z wielkim zachwytem i wyczekiwana z utęsknieniem. Wydawać by się mogło, że jeśli bohaterów obdarzy się wspaniałymi charakterami, nietuzinkowością i oryginalnym sposobem bycia to wystarczy i zaciekawi czytelnika. Odnoszę jednak wrażenie, że autorka lubi znęcać się nad swoimi wyimaginowanymi przyjaciółmi i zsyłać na nich wszystkie plagi egipskie i klątwy, po to by dosięgnęli dna, a potem podźwignęli się z kolan.  Bohaterami ostatniej części sagi są trzej mężczyźni - Nataniel, Siergiej i Mateusz oraz córka Marty - Oliwia i Emilia, cierpiący i utyskujący na śmierć ludzie, zauroczeni doktor Martą Kraszewską, która odesz...

Czasem książka przyciąga człowieka już samą okładką. Tak właśnie było przy okazji dzisiejszej propozycji. Zachwyciłam się tą iście zimową scenerią i wiedziałam, że muszę ją przeczytać. O ile zewnętrznie to ładny widoczek, o tyle w środku dzieje się magia.  Zapraszam do podróży w czasie! Nie znałam wcześniej Elyse Douglas, choć właściwie powinnam powiedzieć mariażu pisarskiego Elyse Parmentier i Douglasa Penningtona, bo to właśnie oni tworzą pod pseudonimem. Małżeństwo pisze już od wielu lat, dzięki czemu istnieje szansa na to, że być może doczekamy się wydania kolejnych powieści. To nie jest typowa powieść świąteczna, przepełniona zapachem pierników, aromatem igiełek jodły i wszechobecnego oczekiwania. To dobrze przemyślana i skonstruowana opowieść o poszukiwaniu miłości i swojego ja. Bohaterką jest niedawno rozwiedziona Evelyn Sharland, niezależna młoda kobieta, pielęgniarka, która przebywa właśnie na krótkim urlopie i odwiedza sklep z antykami. Wśród kurzu ...

Gdyby ktoś jeszcze nie miał pomysłu na święta, albo chciał poczytać, a zupełnie nie wiedział co, to ja dziś pędzę z informacją, która rozochoci Wasze czytelnicze serca! PROMOCJA KSIĄŻKI DRUKOWANE W BONITO – TRWA DO KOŃCA GRUDNIA Aż -40% na całą ofertę Wydawnictwa INITIUM do końca grudnia :) Ceny od 8,99 zł. Sprawdźcie pod linkiem  http://bit.ly/INITIUM- PROMO   www.initium.pl Ewentualnie można wesprzeć się ebookiem. Ceny też bardzo sympatyczne. Wydawnictwo INITIUM przygotowało specjalną ofertę na ebooki – ceny już od 4,95 zł!  Sprawdźcie pod linkiem  http://bit.ly/EBOOKI- PROMOCJA  Promocja trwa do 19 grudnia.

Ciotka oszalała! Tego Ilza była niemalże pewna. Po niefortunnej przygodzie z nocnym jedzeniem pierników, Eulalia popadła w jakiś dziwny nastrój. Najpierw mówiła coś o doktorze, który udzielał jej pomocy, przy czym rumieniła się jak jabłko na krzaczku, a potem zmusiła bratanicę do pokazania jej na czym polega wypiekanie pierników. Dziewczyna spełniła jej prośbę, mimo, że przeczuwała, że to nie skończy się dobrze. Ciotka okupowała potem kuchenny blat przez blisko trzy godziny, podczas gdy dziewczyna dostarczała zamówienia. Kiedy Ilza wróciła z miasta i zajrzała do kuchni, jej oczom ukazał się obraz nędzy i rozpaczy. Jej wyniosła ciotka, wzór jędzowatości i nieskalanego pracą oblicza, miotała się pomiędzy mikserem, a garnkiem z roztopioną czekoladą, z którego aktualnie wydobywała się chmura śmierdzącego dymu. Ciocine włosy, zwykle związane w ścisły węzeł na czubku głowy, dziś wymknęły się spod kontroli i luźnymi pasmami opadały na ramiona. Na twarzy widniał biały ślad po mące, jakby cio...