Żunia

 Każdy szanujący się fan Tolkiena dąży do tego, by skompletować na swojej półce jego wszystkie wydane książki, po to, by w przyszłości przekazać tę niezwykłą literacką schedę potomnym. Nie dziwi wiec fakt, że oprócz znanej wszystkim trylogii i ogromnych tomiszczy opisujących Śródziemie, znaleźć też można bajki, które autor pisywał dla swoich dzieci. Tym razem jest to Pan Błysk.  Kim jest ów pan w dziwacznym nakryciu głowy? Ano jest szalenie kolorową postacią, która oprócz tego, że znana jest z arcyciekawych nakryć głowy to jeszcze z posiadania pewnego Żyrólika, który pomieszkuje w jego ogrodzie. Pan Błysk, pewnego dnia postanawia kupić sobie samochód. I od tego momentu następuje seria niefortunnych zdarzeń które pojawiają się jedno po drugim. To o czym wiedzieć należy, to to, że Tolkien nie tylko napisał tę przeciekawą historię, ale też ją doskonale zilustrował, a wydawnictwo wzbogaciło to wydanie o skany rękopisów autora. Można więc prześledzić jaką formę miała książeczka tuż...

 Ciekawskie kilkulatki potrafią zadawać pytania, na które czasami brakuje odpowiedzi. Dzieciaki interesują się wieloma rzeczami, np.: dinozaurami, lalkami, leczeniem zwierzątek, ale i szeroko pojętym kosmosem. Ile dzieci na świecie, tyle samo marzeń, pytań i hobby. Dziś więc słów kilka o książeczce przygotowanej dla wielbicieli ciał niebieskich oraz ich rodziców, którzy czasem szukają odpowiedzi. John Devolle napisał książeczkę dla dzieci o planetach. Nie opisał ich jednak w językiem naukowym, a prostym i zrozumiałym dla dzieci. Starał się je zainteresować ciekawostkami. Ot, na przykład tym, że Wenus to najpiękniej nazwana planeta, ale niestety śmierdzi na niej zgniłymi jajkami i  nie da się tam żyć. Albo, że na Uranie jest tak zimno, że nie przetrwałby tam nawet Eskimos, bo temperatura oscyluje tam poniżej minus dwustu stopni Celsjusza. I takich ciekawostek i krótkich notatek jest tu tyle, ile mamy znanych planet. Dziecko z radością może zapoznawać się z kolejnymi opowieściam...

 Każda wojna niesie ze sobą ból, stratę, biedę i niepewność. Romantyzowanie jej i nadawanie jej gloryfikujących elementów to rzecz niebezpieczna i obłudna, bowiem w obliczu grożącego niebezpieczeństwa człowiek zmienia się nie do poznania i zupełnie nie przypomina samego siebie. Walka za ojczyznę jest chwalebna i bohaterska, ale się nie opłaca. W żaden sposób. I Alice Winn pisze o tym wprost, bez zbędnego owijania w bawełnę. I wojna światowa to czasy tak odległe, że nie żyją już świadkowie tamtej tragedii. Są jednak źródła historyczne, które dokładnie ją opisują i na ich odstawie wiele można wywnioskować, a także stworzyć powieść niemal doskonałą, opisującą tamten czas bez upiększania. Jest to bowiem historia miłości dwóch młodych mężczyzn, która nieśmiało zaznaczyła swą obecność jeszcze w czasach szkolnych, by wybuchnąć z całą zakazaną wówczas mocą podczas wojennej zawieruchy. Jest to niezwykła powieść, która porusza wszystkie zmysły. Wzrusza do głębi, oplata okrucieństwem i niespr...

 Jeszcze dwadzieścia lat temu, na pytanie: kim byli joannici – nie potrafiłabym odpowiedzieć, pomimo dość szerokich zainteresowań historycznych. Dopiero po przeprowadzce w okolice Łagowa Lubuskiego i ujrzeniu po raz pierwszy zamku należącego niegdyś do zakonu, zaczęłam zgłębiać temat. Arcyciekawe losy naszego zamku wiążą się i z legendami i klątwami, a nawet duchem, który w postaci przeklętego rycerza w płomieniach – Andreasa von Schliebena, ukazuje się czasem mężczyznom. Nie o tym dziś jednak (choć autor o łagowskich joannitach wspomina), a o publikacji Tadeusza Lange o sąsiedniej, wielkopolskiej komandorii. Kim byli joannici, skąd się wywodzą i jaką rolę pełnili – oto najczęściej zadawane przeze mnie pytania w popularnej wyszukiwarce internetowej. Wspaniale więc było sięgnąć po książkę, która nie tylko raczy czytelnika "suchymi" historycznymi faktami, ale też dość barwnie opowiada o konotacjach rycerskich, polityce zakonnej i zarządzaniu ziemskim, wyjaśniając wszystkie te z...

  Mistrz Tolkien pisał niemal cały czas, wciąż rozwijając swoje największe uniwersum i dopieszczając kolejne postaci. Nie zapominał jednak o swoich dzieciach, które kochał ponad wszystko. To właśnie dla nich powstawały bajki, o których niestety nie wszyscy wiedzą, a są tak piękne, że warto je przeczytać choć raz. Zapiski tych kilku bajeczek, odnaleziono wśród wielu notatek autora. Pomysł na ten niezwykły tomik, zrodził się jak zwykle przez przypadek. Rodzina Tolkienów przebywała na wakacjach, a podczas jednej z wielu wspólnych wędrówek, pięcioletni wówczas Michael zgubił swoją ulubioną zabawkę, czyli maleńkiego ołowianego pieska. Mimo wielu akcji poszukiwawczych, niestety zabawka nie  odnalazła się. Tolkien więc, w ramach pocieszenia i ojcowskiej miłości, napisał bajeczkę, która miała wyjaśnić tajemnicze zniknięcie zabawki. I  tak oto powstały Łazikanty. Cudowna, wielowymiarowa historia dla dzieci i nie tylko. Mnóstwo tu przygód, magicznych stworzeń i ciekawych znajomości...

 V ictoria Schwab to niekwestionowana mistrzyni jeśli chodzi o powieści różne. Świetnie czuje się w szeroko pojętej fantastyce, ale lawiruje zgrabnie między odbiorcami, bo raz są to dzieciaki i młodzież, a raz dorośli. Nie widzę przeszkód, by dorośli czytywali również te pozycje skierowane do młodszych, bo zabawa to iście szalona. Tej książce bliżej do klimatu opowieści braci Grimm, niż do baśniowych, lekkich utworów z morałem Andersena. Nie oznacza to jednak, że książka jest nudna czy nieciekawa. Co to to nie. W tej prostej historii bowiem, można dostrzec tak wiele dwuznaczności i wskazówek, że zachwyt miesza się tu ze zdziwieniem.  Oprócz tych wyjątkowych emocji, które nawarstwiają się jedna po drugiej, Schwab potrafi też czytelnika przytrzymać na dłużej. Jedno zdanie, wtrącenie, lub zaznaczenie jak ważna jest scena, może spowodować u czytelnika korowód myśli nad własnym życiem, jego celowością i tym, co dalej. Postaci jak zwykle wspaniałe. Rzutkie, charakterne, rodzinne i e...

 Moje przyciąganie do kryminałów rozpoczęło się od czytania Agathy Christie oraz przygód Scherlocka Watsona, a potem było już z górki. Pochłaniałam każdą lekturę, która miała w sobie wątek detektywistyczny, a jeśli śledztwo było zagmatwane i nieoczywiste, tym lepiej dla mnie. Miłość do kryminałów trwa do dziś, a tym razem na tapet trafiła "Eutymia". Cóż wspólnego może mieć martwy hiszpański turysta z kilkusetletnim inkaskim pismem węzełkowym, które przy nim znaleziono? Ano bardzo wiele. I to wcale nie jest jednorazowa sprawa, a ich szereg. I to one, poprowadzą Melejkę i Majkę Michalik po nitce do kłębka, bowiem rozwiązanie tej zagadki tkwi głęboko w historii... Sprawa jest złożona, wielowątkowa, ociera się momentami o legendy, wierzenia ludów zamieszkałych w górach oraz plotki i legendy powtarzane przez ludzi. Para śledczych ma bardzo trudną sytuację. Musi walczyć z pędzącym czasem, oddechem mordercy na karku, ciekawskimi dziennikarzami, przerażonymi mieszkańcami, ale przede ...

 Każdy miłośnik "Władcy pierścieni" uwielbia Śródziemie, które mistrz rozbudował tak drobiazgowo, że z radością można się w nim zanurzyć i przepaść na wiele, wiele godzin. Cieszy więc kolejny tom wprost z tego świata, ale ten wprowadzający właśnie w trylogię. Przepyszna, złożona historia, jak zawsze. Czego tu nie ma? I legendy, i podania wymyślone przez Tolkiena na potrzeby powieści. Pełno tu rozbudowanych elementów i spektakularnych rozwiązań. I nie jest to rzecz jasna, opowieść, w której cały czas się dzieje, bardziej przypomina bajanie wytrawnego barda, który zna wiele historii i opowiada je drobiazgowo, to jednak napisano to w tak piękny i barwny sposób, że trudno się oderwać od lektury. Dociekliwy czytelnik znajdzie to, czego doszukiwał się w swoich powieściach sam mistrz. Wszelkie notatki i poszczególne elementy tworzenia fantastycznego świata od podstaw, ale też powolne budowanie postaci, łączenie ich w pary, zaprzyjaźnianie ze sobą oraz podstawowe elementy ich charakt...

 A to niespodzianka! Książka świąteczna w zupełnie innym wydaniu, ale za to jakim oryginalnym! Nie ma tu bowiem wszechobecnych dźwięków dzwonków, elfów i brokatu, a walka. Walka o pieniądze i to niemałe, ale skoro w świątecznym anturażu to już nie byle co. Mamy tu cały wachlarz różnych przygód, barwnych, niebanalnych postaci i mądrych rad, które podane są nad wyraz pysznie i bez tej całej patetycznej otoczki towarzyszącej zwykle podobnym utworom. Wiedzieć musicie, że przy lekturze tej książki towarzyszyć Wam będą wszystkie możliwe uczucia. I wzruszycie się serdecznie, uśmiejecie, pozostaniecie w zadumie, czasem pomyślicie nad przeszłością, zastanowicie nad własnym życiem, a czasem przestraszycie i zauroczycie. Taka właśnie jest to książka. Różnorodna i nienudna. A spektrum różnorodności rozciąga się niczym guma i dostosowuje do każdego, nawet najbardziej wymagającego czytelnika. Bo czasem groteskowe i balansujące na granicy dobrego smaku zachowania bohaterów, po bliższym przyjrzeni...