Żunia

 Przeczytałam tę książkę w kilka godzin. Nie byłam w stanie napisać jednak o niej od razu, dlatego, że... nie wierzyłam autorowi. I nie wiem, czy siedzi we mnie niewierny Judasz, czy kieruje mną jako taka znajomość historii, czy może jestem przekorna i nie przyjmuję pewnych wiadomości. Eddie Jaku napisał tę książkę mając sto lat. Jest Niemcem. Żydem. Wykształconym człowiekiem. Przeżył wojnę i rozpoczął nowe życie w Australii. Doszedł do wniosku, że warto być dobrym, szczęśliwym  człowiekiem, trzeba tylko przepracować traumy i rozpocząć nowy etap, który da tę satysfakcję. Wdrażał swój plan krok po kroku i dopiero u schyłku życia postanowił podzielić się historią z całym światem. Początkowo chciałam zanegować jego opowieści. Okazuje się bowiem, że Eddie trafiał zawsze w oko cyklonu. Był w samym centrum wydarzeń w czasie trwania Kryształowej Nocy, przypadkiem trafił pod Dunkierkę podczas słynnej bitwy, cudem uciekł z wagonu wiozącego go do obozu i to za pomocą śrubokrętu, usunięt...

  Sądziłam, że po boomie na 50 twarzy Grey'a i szaleństwie, które rozpętało się tuż po premierze książki, minął już czas, kiedy autorki romansów sugerowały się tą historią. A tu guzik! Nie dość, że Katarzyna Mak często do niej nawiązywała, to jeszcze usiłowała machnąć sobie kopię Kryszcziana w skali jeden do jednego i wyszło to wszystko kulawo, albo nawet bardziej. To, że historia jest sztampowa, możecie już się domyślać. On jest najbogatszym polskim przedsiębiorcą, ona, głupiutką i naiwną młodą kozą tuż po studiach, która daje się namówić na pracę zamiast jej przyjaciółki. Oczywiście myli piętra i trafia nie tam gdzie trzeba. Niemal w sekundę otrzymuje posadę, drugiego dnia jedzie z przełożonym do Paryża, tam traci z nim dziewictwo i po kilkunastu godzinach znajomości zakochuje się bez pamięci. Odnosiłam wrażenie, że autorka nie wysiliła się. Nie chciała lub nie mogła wytężyć umysłu, żeby poprowadzić tę historię w innym kierunku. To nie jest tylko podobieństwo do Grey'a, ale ...

 Wydawać by się mogło, że ta piękna okładka kryje wewnątrz historię z nurtu YA, miły romans, kilka upadków i wzlotów, urocze pierwsze muśnięcia i pocałunki, a potem cudowny happy end. Nic bardziej mylnego. Ta książka to olbrzymie zaskoczenie i wspaniała powieść o poważnym problemie, który dotyka wielu ludzi. Szacuje się, że częstość występowania osobowości borderline w populacji ogólnej wynosi od 0,7 do 2,8 %. To stosunkowo niewielki odsetek, niemniej jednak na tyle znaczący, by zwrócić na tę chorobę uwagę i uświadomić ludziom, że ciężka praca, czuły i wyrozumiały partner/ka czy rodzina pomogą osobie chorej w funkcjonowaniu w społeczeństwie. Nie jest to książka poradnikowa, ani też naukowa. To opowieść o dwojgu młodych ludzi z przeszłością, którzy widzą w drugim człowieku więcej niż pozostali i tylko oni mogą pomóc sobie nawzajem. Karolina Klimkiewicz napisała tę powieść niemal idealnie. Pod płaszczykiem lekkiej opowiastki o miłości dwojga nastolatków, wysnuła wartościową i ważną o...

 Raz wiedźmie śmierć   –  brzmi złowieszczo, prawda? Jednak, droga młodzieży, oprócz kilku scen grozy, przed Wami wspaniała przygodowa opowieść, pełna zwrotów akcji i nietuzinkowych bohaterów. Kto zna pióro Adama Fabera, ten wie czego się spodziewać, reszta czytelników będzie miała niespodziankę. Ta niezwykła wiedźmia podróż rozpoczyna się w jednym z domów zamieszkałych przez czarownice. Początkowo czytelnik odnosi nieodparte wrażenie, że oto wszedł do domu Wesleyów, w którym naczynia same się myją, domownicy teleportują się z byle powodu i mają coś w rodzaju różdżki  –  athame, czyli sztylet do przesyłania energii magicznej. Po chwili jednak, okazuje się, że opowieść nie ma nic poza tym wspólnego z potterowskim światem magicznym i jest to iście polska opowieść. To była naprawdę wspaniała, magiczna podróż. Wewnątrz tej kolorowej okładki kryje się niesztampowa historia, która zachwyca, trzyma w napięciu i bawi. Przepełniona jest przygodami, intrygami i niedopowie...

 II wojna światowa nie ograniczała się jedynie do granic Polski, choć często zdarza nam się o tym zapominać. Wszystkie państwa europejskie otrzymały potężny cios. Koniec końców nawet okupant nie wyszedł z tej wojny bez szwanku. Ba, Niemcy również zmagali się z wieloma problemami i rzeczywistością, którą sami sobie zgotowali. Czas Wilka to historia opowiedziana z perspektywy Niemców, którzy przeżyli wojnę i powoli starali się odbudować świat, który znali przed 1939 roku. Nikomu nie udało się to w pełni, ale w pewien sposób nauczyli się żyć od nowa i zmagać się z zupełnie innymi kłopotami.  Przenosimy się do czasów powojennych, w których wielu ludziom doskwierał głód, brak dachu nad głową, nie działały żadne urzędy, ludzie początkowo zostali pozostawieni sami sobie. Ludźmi kierowały najgorsze instynkty, kobiety były gwałcone i maltretowane i rzadko kto reagował na te potworności. Ale mimo wszystkich tych okropności, Jahner powoli wskazuje na fakt, że życie toczy się dalej i trze...

 Postapokaliptycznych powieści mamy na rynku sporo. Ale takich, które traktują o apokalipsie internetowej i przejęciu świata przez Sztuczną Inteligencję  –  już nie. Na ten pomysł wpadł Tomasz Lipko i było to brutalne spotkanie. Jest to powieść sensacyjna osadzona w niedalekiej przyszłości, która według autora nie jawi się zbyt optymistycznie. Spektakularnie, brutalnie i złowieszczo  –  jak najbardziej, ale człowiek będzie jedynie pionkiem w rozdaniu, które szykuje tu Sztuczna Inteligencja. Budowa powieści, jej rytm i dynamika zachwycają. Czytelnik gładko wślizguje się w fabułę, wpada w sam środek akcji, która wcale nie zwalnia i trzyma w napięciu aż do samego końca. Do tego dobre, mięsiste dialogi i świetni bohaterowie tworzą historię nad wyraz pyszną. Porażający obraz zniszczeń, spowodowanych przez brak internetu, na pierwszy rzut oka wydawać się może zbyt kuriozalny, by był możliwy. Jednak po głębszym zastanowieniu i przeanalizowaniu pewnych zachowań, można d...

 Historia drugiej wojny światowej to jej uczestnicy. Nie tylko ci wyniesieni na piedestał, odznaczeni za zasługi na rzecz Polski, odważni i butni, ale też cisi bohaterowie potwornych zdarzeń, które miały miejsce kilka dekad temu. Dziś o łączniczce batalionu "Zośka", Danucie Rossman de domo Zdanowicz. Wspomnienia skreślone dłońmi Doroty Majewskiej i Aleksandry Prykowskiej, to nie tylko reportaż o tej niezwykłej kobiecie. To przede wszystkim encyklopedia wiedzy o uczestnikach Powstania Warszawskiego, luźnych dywagacjach o życiu, o decyzjach podejmowanych przez dowództwo, to też historia o wyborach i ich konsekwencjach, ogromnym zaufaniu do drugiego człowieka, patriotyzmie i nieprawdopodobnej odwadze. W tej książce zachowano pewien rytm. Zdawać się może, że zapisywano kolejne rozdziały tak, jak biegły myśli Danuty Rossman. Nie ma tu zachowanej chronologii, czasem opowieść "przeskakuje" z czasów przedwojennych do schyłku wojny, a czasem czasy powojenne przeplatają się z...