Adrian Bednarek – Fascynacja

 Kiedy opowiadałam o drugim tomie cyklu o Oskarze Blajerze, napisałam, że główny bohater oszalał. Pierwsze zdanie podtrzymuję. Dodać tylko mogę krótko: oszalał też autor i całkiem mu z tym szaleństwem do twarzy.

Trzecia część początkowo nie przynosi zaskoczenia. Effie żyje, choć straciła wiele w oczach Oskara, ten z kolei odnosi sukcesy i odcina kolejne kupony, ale z jego głową dzieje się coś strasznego. Tymczasem ktoś podszywający się pod postać z jego ostatniej powieści – Lalkarza, morduje piękne młode kobiety, które w mniejszy lub większy sposób miały do czynienia z Blajerem.

Oskar wyprowadził wszystkich w pole. Nie radzi sobie ze swoim alter ego, które krok po kroku przejmuje nad nim władzę. Jego osobowość dyssocjalna objawia się w coraz bardziej agresywnych aktach i bezwzględnych decyzjach. Sprawę komplikują też narkotyki, które stają się nieodłącznym elementem jego życia.

To jest niezwykle brutalna i obrazoburcza powieść. Przepełniona aktami przemocy balansującymi na granicy wytrzymałości psychicznej czytelnika. Niemniej jednak, autor rozpracował całość tak, że czyta się to z zainteresowaniem i coraz większą ciekawością. 

Bednarek nie ucieka od namiętnych scen seksu. Nie ma tu oczywiście miejsca na czułe słówka i romantyczne uniesienia, ale za to jest odblokowanie potężnego napięcia, które kumuluje się w bohaterze i rozsadza jego organizm.

Nadal twierdzę, że bohater ma dużo z Benny'ego ze Skradzionych laleczek i właściwie dorównuje mu już we wszystkim, ale ma pewne cechy, które jeszcze pozwalają w jakiś sposób tłumaczyć jego zachowania. Nie zwariował do końca i czytelnik ciągle ma nadzieję na to, że Oskar się opamięta.

Bohaterowie tej książki są tak połamani psychicznie, że wnoszą do lektury swego rodzaju niepokój. Nie ma tu miejsca na osoby wyidealizowane, o krystalicznych charakterach. Tu każdy dźwiga swój krzyż i żyje historią z przeszłości. Każda postać została dokładnie przemyślana, zbudowana krok po kroku, ułożona z emocjonalnych klocków, które mogą się rozsypać niczym domek z kart, jeśli się je odpowiednio poruszy.

Polecam tę mrożącą krew w żyłach opowieść. Niech Was omota potwornościami i inteligentną fabułą.