Przejdź do głównej zawartości

Doktor Google

Odkąd w Polsce pojawił się internet, rodacy jak jeden mąż rzucili się w tę otchłań piekielną szukając pracy, rozrywki, a także (o zgrozo!) porad zdrowotnych, których na kartach online jest tak dużo jak w encyklopedii słów.



Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że czytając te pseudoporady ludzie dostają ataku drgawek, umierają (ze strachu, a jakże) na chorobę popromienną i zauważają u siebie pierwsze symptomy perforacji żołądka i zapalenia otrzewnej.

Niech się przyzna ten, kto choć raz nie szukał w internecie objawów swoich dolegliwości? Nie ma, prawda?
Ano nie ma, bo wszyscy to robiliśmy. A wszystko to po to by odpowiedzieć sobie na nurtujące nas pytania. Bo przecież prościej jest wklepać w wyszukiwarkę kilka interesujących nas haseł, a możliwości, które się przed naszymi oczami ukażą, dają nam pełną wiedzę na temat naszej choroby, dalszego postępowania i ewentualnie leczenia. Po co nam lekarz, phi?!

Jako osoba, która dziesięć lat temu po raz pierwszy dorwała się do stałego łącza internetowego oraz odkryła w sobie chorobę, którą zakwalifikować można do Hipochondrykus Idiotus, zalecam przeczytanie poniższych informacji, które raz na zawsze rozgonią chęci sięgnięcia do kart wujka Google, pękających od wyczerpujących informacji.

Internetowym doktorem House'm można zostać bardzo szybko. Ba, można zrobić błyskawicznie habilitację i profesurę bez wychodzenia z domu. Wystarczy tylko kilka niepokojących objawów, wyszukiwarka internetowa i dużo wolnego czasu, który potrzebny jest na diagnozę.

Przykładowe objawy:

- przeziębienie, cieknący katar, ból gardła, kaszel, wysoka gorączka.

Powyższe oznaki chorobowe mijają po siedmiu dniach, pozostawiając po sobie kilka śladów. I oto cóż  z nich można wywnioskować:

Pewnego dnia pod prysznicem wyczuwasz maleńkie bezbolesne kulki, z lustra spoziera na ciebie czerwonooki maszkaron z worami na policzkach, odczuwasz olbrzymie zmęczenie i palpitacje serca. Najprawdopodobniej masz ciało upstrzone cellulitem, jesteś chronicznie zmęczona pracą i niewyspana bo do trzeciej nad ranem czytałaś książkę, ale internet ma ci co innego do powiedzenia.

Kierujesz więc swe kroi do komputera, wpisujesz hasła i...

Kulki, które najprawdopodobniej wyczułaś podczas kąpieli to z pewnością powiększone węzły chłonne. Jeśli wymacałaś jeden, nie panikuj. To pewnie pierwsze stadium rzadkiego nowotworu, który spokojnie wyleczysz domowymi sposobami, pijąc sok z czarnej porzeczki, ewentualnie jakiegoś dziwnego owocu, który nigdzie nie rośnie, ale jest dostępny na tej stronie internetowej, którą właśnie czytasz. Gorzej, jeżeli na ciele pojawia się tych guzków więcej - wtedy strony internetowe radzą udać się do notariusza, ewentualnie wyjąć pergamin, pióro i kałamarz i spisać smętnie testament, bo długo na tym ziemskim padole nie pozostaniesz.

Objawy malujące się na twarzy to nic innego jak tajemnicza tropikalna choroba opisywana niedawno w gazetach. Wiesz, że samolot widziałaś jako tylko małe dziecko, kiedy to wlatywały ci do ust w postaci kaszki podawanej przez babcię, a styczność z dalekim światem miałaś dwa tygodnie temu kupując sznurówki u Chińczyka, ale to jest poważna sprawa i lepiej powiadomić oddziały zakaźne, a także służby weterynaryjne przy okazji, bo pewność trzeba mieć!

Zmęczenie i palpitacje serca to już nie melancholijne dziewiętnastowieczne zasłabnięcia, na które pomagały sole trzeźwiące, ale poważna choroba, która powoli i skutecznie zabija twój organizm. Nie ma przed tym ucieczki. Czas nad morze, oswajać się z piachem.

Na forach medycznych czytasz, że cierpisz najprawdopodobniej na rzadką chorobę autoimmunologiczną, w mózgu rozwijają się pachnące grzyby i jako kobieta w kwiecie wieku cierpisz na raka prostaty, na który nie zadziała już soczek z nieistniejącego owocu, tym razem potrzebna będzie maść ze śluzu ślimaka.

Reasumując:

Nie wierzcie internetom!



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Bajka o królowej Róży

Całkiem niedaleko, bo tuż za brzozwym lasem, stał biały domek pokryty starą cementową dachówką, którą tu i ówdzie pokrywał mech. Pomalowane na zielono okiennice lśniły w słońcu, a wielkie, otwarte na oścież drzwi zachęcały do odwiedzin. W domku mieszkał ogrodnik Szkuta, którego największą miłością było hodowanie kwiatów. Jak nikt inny znał wszystkie rośliny znajdujące się w ogrodzie, dbał o nie, pielęgnował i pomagał rosnąć. Jego największą tajemnicą było to, że potrafił porozumiewać się ze swoimi kwiatami. To właśnie one mówiły mu gdzie najlepiej je posadzić, w którym miejscu ziemia jest odpowiednio żyzna, a w którym miejscu wyleguje się rudy kocur Stefek i lepiej byłoby to miejsce omijać. Szkuta kochał swój ogród, ale brakowało mu rośliny, z której byłby dumny i mógłby chwalić się nią wśród znajomych. Pragnął takiej rośliny, która królowałaby w jego ogrodzie, dlatego w pierwszy piątek czerwca wybrał się na wielki targ rolniczy z zamiarem zakupienia sadzonek. Jego

Bajka o wrocławskich krasnalach

Baju, baju, bajka... Wszystkie dzieci wiedzą o tym, że krasnoludki to małe dzieln e skrzat y , które pracują w nocy i pomagają ludziom. Ale czy wiecie, że jest miasto, w którym krasnale żyją i mają się dobrze? Nie? No to spieszę z pomocą. Otóż krasnale mieszkają we Wrocławiu, pięknym mieście położonym na Dolnym Śląsku. Mieszka tam pewien mały chłopiec, który przeżył niezwykłą przygodę. Mam 10 lat i na imię mi Cyryl. Mieszkam z mamą w dzielnicy Psie Pole we Wrocławiu, w starych koszarach wojskowych. Mój tato był porucznikiem w wojsku, ale zginął na misji i zostaliśmy z mamą we dwoje. Mam rude włosy i piegowaty nos. Nie przeszkadza mi to jednak, bo mama mówi, że dzięki temu jestem wyjątkowy. Chodzę do szkoły na naszym osiedlu i mam wielu przyjaciół. W naszym bloku mieszkają ludzie, którym często pomagam. Czasem pomagam sąsiadce z dołu, wyprowadzam psa pana Kazimierza lub przytrzymuję ciężkie drzwi od klatki, żeby Pani Krysia mogła swobodnie wejść wraz ze swoimi rozkrzycza

O sercu, żółci i kiju w dupie

Od niemal dziesięciu lat moja najukochańsza babcia żyje ze stymulatorem serca, który pilnuje prawidłowego rytmu serca i nie pozwala mu na leniuchowanie. Dzięki temu urządzeniu najbardziej pomysłowa kobieta na świecie, czort wcielony i anioł w jednym, żyje i ma się dobrze. I niech tak będzie! Kontrole takich stymulatorów odbywają się raz do roku i od siedmiu lat mam przyjemność jeździć z babcią do poznańskiej kliniki po to by sprawdzić czy wszystko w porządku. Od wielu lat nic się tam nie zmieniło. Kolejki oczekujących na badanie, zaduch, smutek i strach przed tym co powie lekarz, bo jak mówi babcia, jak pompa w organizmie siądzie to już dupa blada. Żeby uniknąć zmęczenia , koszmarnych kolejek i wszechogarniającej rozpaczy, zdecydowałyśmy się na kontrole prywatne. Ludzi jest zdecydowanie mniej, ale zawsze znajdzie się ktoś z kim można pogawędzić, a babcia to uwielbia. Bardzo często, ku mojej uciesze chwali i podtrzymuje na duchu starszych od siebie pacjentów mówiąc, że świetn