Żunia

 Jakże mi brakowało książki, w której pasja wylewa się wszystkimi porami skóry bohaterów, odzwierciedla ich uczucia i oplata ich niczym bluszcz. Cieszę się więc bardzo, że powstała książka, która z nawiązką mi to zapewniła. Rzecz opowiada o Percy, dziewczynie, która ma ucho absolutne, cięty język i dar wyławiania muzycznych pereł. A także o Joe, charyzmatycznym muzyku, który dzięki niej nagle zaczyna tworzyć hity. Ich współpraca szybko przeradza się w coś więcej, ale od początku wiadomo jedno: ta historia nie skończy się happy endem. Percy i Joe tworzą elektryzujący duet, ale tylko jedno z nich stoi w świetle reflektorów. „Deep Cuts” to nie kolejny romans, a raczej emocjonalna partytura pełna dysonansów. To książka o tym, co się dzieje, gdy jesteś częścią czyjegoś sukcesu, ale nikt cię nie widzi. O relacji, w której miłość zderza się z ambicją, a kreatywność rodzi nie tylko muzykę, ale i ból. Podczas lektury wielokrotnie łapałam się na tym, że czułam Percy bardziej, niż chci...

 Alicja Filipowska, znana już z dobrze przyjętej powieści Ani słowa o rodzinie , wraca do Kamionki  fikcyjnego, ale niezwykle realistycznie zarysowanego miasteczka, w którym przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Czarne łabędzie to opowieść o przyjaźni, stracie i traumie dzieciństwa, która odbija się echem w dorosłym życiu. Postacie dzieci są zaskakująco złożone. Alicja Filipowska unika cukierkowego wizerunku beztroskiego dzieciństwa. Paweł, czyli główny bohater, to nie tylko naiwny chłopiec, ale też obserwator, który zaczyna dostrzegać pęknięcia w świecie dorosłych. Anka, czyli jedyna dziewczyna w paczce jest zagadkowa i skryta, a jej wątek nabiera dramatycznego znaczenia w finale. Leon, choć fizycznie nieobecny przez większość książki, staje się osią dramatu, milczącą pustką, która domaga się odpowiedzi. Filipowska świetnie rysuje relacje między dziećmi, pokazując ich lojalność, lęki, potrzebę przynależności. Jednocześnie portretuje ich rodziny, często niepełne, pogubione,...

 Joanna Bator, jedna z najważniejszych współczesnych polskich pisarek, znana z głębokiej refleksji nad tożsamością, kobiecością i pamięcią, w książce W moje strony. Trzy wyprawy w stronę wyobraźni, współczucia i troski dokonuje swoistego odsłonięcia. Nie tyle autobiograficznego, co literacko-egzystencjalnego. To książka eseistyczna, a zarazem bardzo osobista, w której autorka dzieli się nie tylko kulisami swojego warsztatu, ale i wartościami, które stanowią fundament jej pisarstwa i światopoglądu. Publikacja podzielona jest zgodnie z czterema „stronami” literackiego kompasu Bator: bunt, wyobraźnia, współczucie i troska . Każdy z tych elementów nie tylko służy jako ramy dla osobistych refleksji, ale zostaje głęboko osadzony w kontekście twórczości, zarówno własnej, jak i cudzej. Bator sięga do swoich doświadczeń jako dziewczynki, filozofki, podróżniczki i pisarki, pokazując, jak kolejne etapy życia wpłynęły na jej styl i tematykę. „Na początku był bunt”, tym zdaniem otwiera opowieś...

Malownicze plaże, sielskie letnie popołudnia i luksusowe domy celebrytów, to brzmi jak tytuł oferty wakacyjnej w biurze podróży. Tym razem jednak te malownicze scenerie będą tłem powieści Jenny Blackhurst. I cóż brytyjska mistrzyni thrillerów psychologicznych wymyśliła? Ano ukazała zupełnie inne oblicze tej pozornie idyllicznej wyspy. „Sezonowa dziewczyna” to mroczna, wciągająca opowieść o zniknięciu, siostrzanej miłości i sekretach, które czają się tuż pod powierzchnią letniego raju. Główna bohaterka to Holly, to dwudziestokilkuletnia Brytyjka, która próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości po tragicznej stracie rodziny. Lato spędza pracując w marinie na Martha’s Vineyard, w miejscu, które od lat przyciąga amerykańską elitę. Jest młoda, zagubiona i spragniona oddechu od przeszłości, więc zanurza się w imprezowym świecie bogatych dzieciaków, beztroskich plażowych wieczorów i nieprzemyślanych flirtów. Kiedy nagle kontakt z Holly się urywa, a do jej starszej siostry Claire trafia ta...

 Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się rzucić komuś spojrzenie pełne pogardy tylko dlatego, że zdobył o jeden punkt więcej na teście z biolog to ta książka jest dla Ciebie, a właściwie o Tobie  i Twoim największym szkolnym wrogu, który nagle okazuje się mieć nie tylko mózg, ale też serce. I całkiem ładny uśmiech.  "Wczoraj, dziś, jutro" Rachel Lynn Solomon to młodzieżówka z rodzaju tych, które zaczynasz czytać dla rozrywki, a kończysz z cieplutkim serduszkiem i przemożną ochotą, żeby zadzwonić do swojej szkolnej nemezis i zapytać: „hej, może jednak kawa?”. Rowan i Neil są jak dwie strony tej samej olimpijskiej piątki, zawsze walczą, zawsze konkurują, zawsze muszą być lepsi od siebie nawzajem. Gdyby dostawali punkty za każde złośliwe słówko, już dawno byliby milionerami. Ale wszystko ma swój koniec, nawet licealne wojenki. Los (a raczej autorka) ma niezły ubaw, bo wrzuca bohaterów w wir szalonej gry terenowej, w której udział bierze całe miasto. I nagle ta dwójka musi grać...

  Są książki, które zostają w człowieku na długo po ostatniej stronie. Nie dlatego, że olśniewają akcją czy zwrotami fabularnymi, ale dlatego, że dotykają czegoś głęboko ludzkiego. „Niewolnica wolności” to dla mnie właśnie taka opowieść.  Poruszająca, intensywna, a momentami niewygodna. Skłania do zadania pytań, o których rzadko myślimy, np. o tym czym jest wolność, jeśli wiąże się z bólem? Jak wiele trzeba stracić, by odzyskać siebie? I czy każdy ma prawo do życia na własnych warunkach, niezależnie od czasów, w których przyszło mu żyć? Ta książka nie daje prostych odpowiedzi i może właśnie dlatego tak mocno zapada w pamięć. Powieść opowiada o losach Kaweki, afrykańskiej dziewczyny uprowadzonej na Kubę, by pracować na plantacji trzciny cukrowej oraz Lity, młodej Hiszpanki afrykańskiego pochodzenia, której przeszłość rodzinna związana jest z bogatym rodem Santadoma. Choć dzieli je prawie dwa wieki, łączy wspólna historia opresji i wyzysku. Kaweka, brutalnie oderwana od ojczyzn...

Kiedy myślisz o idealnym urlopie, pewnie wyobrażasz sobie spokój, ciszę, może szum fal i trochę czasu na nadrobienie czytelniczych zaległości. A co, jeśli Twoje wakacje zamieniłyby się w… śledztwo z trupem na dokładkę?  Leonie Swann funduje czytelnikom urlop w stylu „Morderstwa na śniadanie” Iwony Banach, ale z większym poczuciem humoru. To niby klasyczny kryminał z angielskim klimatem, ale z przymrużeniem oka. Agnes nie traci czujności, choć czasem gubi okulary, a jej towarzysze mają więcej charakteru niż niejedna młodzieżowa paczka detektywów. Czytelnik śmieje się pod nosem, współczując młodej obsłudze hotelu, która nie wie, że staruszkowie z Sunset Hall to połączenie Sherlocka Holmesa, panny Marple i lekkiego chaosu w kapciach. A kiedy nadciąga burza, ekohotel zamienia się w scenę z klasycznego dreszczowca, z ty, że zamiast krwi czytelnik czyta o ekologicznym winku i śledzi dyskusje o tym, kto ostatni widział denata. Trzeba więc śledzić kolejne wydarzenia z uśmiechem, bo choć ...

  „Źródło samotności” to powieść, której znaczenie literackie i społeczne trudno przecenić. Kiedy w 1928 roku ukazała się po raz pierwszy, jej publikacja wywołała falę skandalu, protestów i proces sądowy o obsceniczność, mimo że książka nie zawiera ani jednej sceny erotycznej. Dziś uznawana jest za kamień milowy literatury queerowej i jedną z najważniejszych powieści o tożsamości i samotności XX wieku. Ciekawostką jest, że w Polsce wydano ją w 1933 roku i nigdy więcej nie wznawiano, co dało jej miano niemal "białego kruka". Główna bohaterka, Stephen Gordon , to postać absolutnie wyjątkowa, jak na czasy, w których została stworzona. Urodzona w arystokratycznej angielskiej rodzinie jako dziewczynka, od najmłodszych lat nie identyfikuje się z narzucaną jej rolą płciową. Jej imię, wybrane przez ojca z nadzieją na chłopca, staje się symbolicznym wyrazem oporu wobec normy. Stephen dorasta jako osoba „inna”,  niezależna, ambitna, inteligentna i głęboko świadoma własnej odmienności....

 Uwielbiam Leigh Bardugo. Nie tylko za bestsellerową serię „Grisza” i „Szóstkę wron”, ale za wszystkie jej powieści magiczne.  I tym razem stworzyła bogaty, pełen napięcia świat, w którym magia i rzeczywistość nieustannie się przenikają.  Jednak tutaj odchodzi od znanych uniwersów fantasy i zanurza się w alternatywną wersję XVI-wiecznej Hiszpanii, pełnej intryg, nieufności i płonących stosów. „Familiar” to opowieść o kobiecej sile, przetrwaniu i cenie, jaką trzeba zapłacić za swoje marzenia, a wszystko w otoczce trochę może gotyckiego realizmu magicznego. Główną bohaterką powieści jest Luzia , niepozorna pomywaczka o niezwykłym darze: potrafi bowiem dokonywać drobnych cudów, takich jak naprawa pękniętych naczyń czy leczenie skaleczeń. Jej talent zostaje odkryty przez chciwą i ambitną pracodawczynię, która zamierza wykorzystać go do zdobycia wpływów na królewskim dworze. Akcja rozgrywa się w scenerii przypominającej barokową Hiszpanię czasów inkwizycji, w świecie, gdzie c...

 Ależ byłam zaskoczona tą powieścią. Przeurocza, przeromantyczna...tego mi było trzeba! Jest to książka, która sprawia, że chce się ją przytulić, czytać powoli i delektować się każdą sceną, a zarazem pochłonąć ją w jeden wieczór. Laura Wood udowadnia, że można napisać historię o miłości z udziałem gwiazdy rocka i zwyczajnej dziewczyny, która nie będzie ani banałem, ani oderwaną od rzeczywistości fantazją, ale pełną serca, autentyczności i dowcipu opowieścią. Główna bohaterka, Clemmie Monroe, to córka legendarnej, nieco ekscentrycznej gwiazdy rocka. Nie po drodze jej ze sławą, woli swoje nudne życie wykładowczyni, choć ostatnio wszystko w jej życiu zdaje się rozpadać: zdrada chłopaka, utrata pracy, widmo eksmisji. W akcie desperacji (i pod wpływem siostrzanej presji oraz alkoholu) odprawiają dziecięcy rytuał „zaklęcia na rozstanie”, który w efekcie uruchamia lawinę niefortunnych, acz zaskakująco szczęśliwych wydarzeń. Wkrótce Clemmie dostaje propozycję pracy u Theo Elliotta, świato...

 Ryszarda Ćwirleja czytuję wybiórczo. Ale, że tym razem miałam ochotę na farsę, komedię w jakimś fajnym wydaniu, to sięgnęłam po "Niebiańskie osiedle". Autor bierze tu na celownik zjawisko sakro-deweloperki, w której krzyżują się interesy Kościoła, biznesu i naiwnych emerytów szukających godnej starości. Na pierwszy rzut oka „Niebiańskie osiedle” wygląda jak kolejny kryminał z elementami sensacji. Jednak już od pierwszych stron staje się jasne, że Ćwirlej oferuje coś więcej: książka to misternie skonstruowana opowieść o manipulacji, chciwości i cynizmie podszytym religijną retoryką. Fundacja prowadzona przez charyzmatycznego księdza buduje osiedla-marzenia dla seniorów. Wszystko wygląda zbyt pięknie, by mogło być prawdziwe i rzeczywiście, okazuje się, że za fasadą troski o starszych kryje się perfidna manipulacja i wielopoziomowy przekręt. Są tu  i porwania, i strzelaniny, ale też działania antyterrorystów. To wszystko tworzy sensacyjne tło, ale nie przesłania sedna opowieści...

 Elżbieta Cherezińska, znana jest z talentu do łączenia skrupulatnie odtworzonej historii z literackim rozmachem i psychologiczną głębią postaci. W najnowszej powieści zajmuje się Ottonem III i Bolesławem Chrobrym na tle przełomowego roku 1000. Powieść ta to nie tylko pasjonująca rekonstrukcja wydarzeń wokół zjazdu gnieźnieńskiego, lecz również błyskotliwa analiza mechanizmów władzy, ambicji, religii i ludzkiej słabości w średniowiecznej Europie. Fabuła prowadzona jest dwubiegunowo: z jednej strony obserwujemy rozwój wydarzeń na dworze piastowskim, z drugiej zaglądamy za kulisy cesarstwa Ottona III. Oba światy, mimo geograficznej odległości, zmierzają do nieuchronnej konfrontacji, która nastąpi w Gnieźnie. To właśnie tam historia dojdzie do punktu kulminacyjnego, który zdecyduje o przyszłości Europy Środkowej i o miejscu Polski w łacińskiej wspólnocie chrześcijańskiej. Ta konstrukcja pozwala autorce na ukazanie dramatycznego napięcia między dwoma wizjami władzy i duchowości. ...

 Artur Żurek w swojej najnowszej powieści serwuje czytelnikowi misternie skonstruowaną opowieść kryminalną, która łączy wydarzenia historyczne z intrygującą fikcją, przekraczając granice czasu, przestrzeni i gatunku. Autor, znany z umiejętności budowania nastroju niepokoju i napięcia, wplata w narrację zarówno thriller polityczny, jak i psychologiczne studium człowieka rozdartego między światem realnym a duchowym. A, że czytam wszystko co wyjdzie spod pióra autora, toteż i tej pozycji pominąć nie mogłam. Punktem wyjścia powieści jest niewyjaśnione zniknięcie Emanueli Orlandi w Rzymie w 1983 roku. To nierozwikłana sprawa, która od dekad budzi zainteresowanie mediów i opinii publicznej. Żurek wykorzystuje ten motyw jako osnowę dla opowieści rozciągniętej na dziesięciolecia i rozgrywającej się współcześnie we Wrocławiu. Znalezienie zwłok bezdomnego mężczyzny, który przed śmiercią ostrzegał przed zamachem na papieża, uruchamia serię zdarzeń, w które zostaje wplątany Daniel Kowalcz...

 Nie trafiłam tym razem na romans, który pozwoliłby mi się odprężyć. I choć starałam się jak mogłam, by wyłuskać z tego hitu (tak określają go użytkowniczki TT) coś pozytywnego, to jednak mi się nie udało, bowiem z historii płaskiej jak zakalec nie da się zrobić literackiego tortu. Choćby odrobinę zjadliwego. Jest to opowieść o dziewczynie, która stanie się dziedziczką fortuny swojego ojca, pod warunkiem, że wyjdzie za mąż za jego wspólnika i któremu urodzi dziecko. Tak w fotograficznym skrócie można by streścić fabułę. A, że nadto nic się nie dzieje, toteż więcej nie da się nic napisać. Już od początku ta powieść kuleje. Braki i podstawowe informacje fabularne powodują, że trudno się zaprzyjaźnić z bohaterami, nie byłam w stanie wgryźć się w historię tak, by pochłonęła mnie bez reszty. Dziwne zachowania głównych bohaterów, skłonność do epatowania nieuzasadnioną przemocą słowną i czasem fizyczną nadawała tej opowieści jedynie kuriozalnego wymiaru. Nic tu się nie zgadzało. I budowa ...

 Powieści Mieli są nie tylko ucztą dla fanów fantasy, ale też dla osób kochających język polski i zdania wielokrotnie złożone oraz bezbłędne dialogi. A, że autorka operuje nimi bezbłędnie, toteż jej książki czyta się z rozkoszą, nawet jeśli ociekają brutalnością. Dziś o "Dzieciołapie". Główny bohater, Samuel Reilig, ożywieniec i sługa zapomnianej bogini, staje się nie tyle wybawicielem, co narzędziem równowagi. Towarzyszy mu Raon, czyli istota demoniczna, zamknięta w ciele dziecka. Tworzą duet pełen napięcia, moralnych dylematów i niejednoznaczności. Ich relacja, choć podszyta dystansem, zyskuje głębię w kontekście przemocy z jaką muszą się mierzyć. Raon szczególnie wyróżnia się jako postać, ponieważ jest niepokojąca i fascynująca, balansuje na granicy człowieczeństwa i czegoś znacznie starszego. Ścieki to nie tylko miejsce akcji, to także to antybohater tej opowieści. Autorka opisuje je z intensywnością niemal zmysłową: cuchnące, brudne, pełne cierpienia i duchowej zgnilizny...

 George R. R. Martin, znany przede wszystkim z monumentalnego cyklu Pieśń Lodu i Ognia , ma również bogaty dorobek w dziedzinie science fiction. Jednym z jego mniej znanych, ale fascynujących projektów jest antologia "Piaseczniki". Dla wszystkich, którzy łakną pióra mistrza będzie to niebywała radość, ale nie spodziewajcie się tutaj bohaterów rodem z Westeros. "Piaseczniki" bowiem, ukazują nieco inne oblicze Martina, jako pisarza krótszych form, wirtuoza psychologicznego suspensu i makabry. Martin w swoich opowiadaniach prezentuje nieco inne oblicze niż ten znany z epickiego cyklu fantasy. Tu króluje psychologia postaci , mroczna moralność , kontakt z Innym i motyw przekraczania granic, zarówno etycznych, biologicznych, jak i emocjonalnych . Nawet jeśli opowiadania należą formalnie do science fiction, to u podstaw są one głęboko ludzkie: pokazują słabości, obsesje i pragnienia ludzi w konfrontacji z siłami, których nie potrafią lub nie chcą zrozumieć. Styl Martina ...

   O Bridgertonach zrobiło się głośno za sprawą netflixowego serialu. Ten z przytupem wpadł na wysokie miejsca w rankingach i gościł tam przez wiele tygodni. Wielbiciele filmowych postaci z niecierpliwością czekają na czwarty sezon, a czytelnicy mogą się cieszyć miłosnymi perypetiami ulubieńców romansów. Dziś pora na Colina i Penelopę. Penelopa kochała Colina od dzieciństwa. Mimo, że było to uczucie platoniczne, trwała przy nim z nadzieją, że kiedyś uda jej się zdobyć jego serce. Colin natomiast, był podróżnikiem, bawidamkiem i ciekawym życia człowiekiem, który do domu zjeżdżał tylko na intensywne prośby matki. Wraca więc w końcu i z zaskoczeniem przyjmuje fakt, że jego wieloletnia przyjaciółka Penelopa jest mu bliższa niż kiedykolwiek, a poza tym ukrywa coś przed nim, a to już mu się bardzo nie podoba, bo budzą się w nim instynkty wysoce opiekuńcze. To chyba najbardziej romantyczna część rodzinnej sagi o Bridgertonach. Pełna świetnych, inteligentnych przepychanek słownych, ub...