Przejdź do głównej zawartości

Annejet van der Zijl – Amerykańska księżniczka

 Cóż może być pasjonującego w życiu córki bankiera z niewielkiego holenderskiego miasteczka? Ano, właściwie wszystko. Bo historia życia Allene Tew byłaby doskonałą pożywką dla scenarzystów w Hollywood. Czy takie rzeczy dzieją się tylko w filmach? Otóż nie, wydarzają się naprawdę.



Piękna dziewczyna z niewielkiego miasteczka, która nie bała się podejmowania trudnych decyzji, ba, bezczelnie torowała sobie drogę do spełnienia marzeń, z sukcesem wyrywa się ze znienawidzonego przez nią miejsca zamieszkania i trafia do USA. Ma co do tego kraju ogromne oczekiwania. Niestety na miejscu okazuje się, że świat za Oceanem nie jest taki, jakim go sobie wymarzyła.

 W czasach, kiedy patriarchat miał się doskonale, kiedy kobiety dopiero zaczynały walczyć o swoje prawa, Allene doskonale odnalazła się w tym świecie i spełniła swój amerykański sen, zostając szanowaną i bogatą kobietą, obracającą się w doskonałym towarzystwie.

Ale nie będę opowiadała całej historii Allene, ponieważ od tego jest książka, którą z olbrzymią kulturą złożyła w całość Annejet van der Zijl. Przez tak napisane biografie po prostu się płynie. Autorka opisywała pewne życiowe perypetie Allene z wysoką klasą i lekkością, co lepsze ciekawostki dodatkowo ilustrując kapitalnymi zdjęciami. Cały jej życiorys opisany jest dokładnie i z olbrzymim pietyzmem, często też dosmaczany listami czy fragmentami pamiętników.

To nie jest lektura, którą pochłania się w sekundę. To dość wymagająca, choć pasjonująca rzecz. I nie dla wszystkich, oczywiście. Trzeba lubić tego rodzaju literaturę i być ciekawym drugiego człowieka. I choć główna bohaterka tej książki już niestety nie żyje, to jej fascynująca i oryginalna historia pozostanie jeszcze długo. I kto wie, być może ktoś zechce kiedyś sfilmować tę opowieść?



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Bajka o królowej Róży

Całkiem niedaleko, bo tuż za brzozwym lasem, stał biały domek pokryty starą cementową dachówką, którą tu i ówdzie pokrywał mech. Pomalowane na zielono okiennice lśniły w słońcu, a wielkie, otwarte na oścież drzwi zachęcały do odwiedzin. W domku mieszkał ogrodnik Szkuta, którego największą miłością było hodowanie kwiatów. Jak nikt inny znał wszystkie rośliny znajdujące się w ogrodzie, dbał o nie, pielęgnował i pomagał rosnąć. Jego największą tajemnicą było to, że potrafił porozumiewać się ze swoimi kwiatami. To właśnie one mówiły mu gdzie najlepiej je posadzić, w którym miejscu ziemia jest odpowiednio żyzna, a w którym miejscu wyleguje się rudy kocur Stefek i lepiej byłoby to miejsce omijać. Szkuta kochał swój ogród, ale brakowało mu rośliny, z której byłby dumny i mógłby chwalić się nią wśród znajomych. Pragnął takiej rośliny, która królowałaby w jego ogrodzie, dlatego w pierwszy piątek czerwca wybrał się na wielki targ rolniczy z zamiarem zakupienia sadzonek. Jego ...

Bajka o wrocławskich krasnalach

Baju, baju, bajka... Wszystkie dzieci wiedzą o tym, że krasnoludki to małe dzieln e skrzat y , które pracują w nocy i pomagają ludziom. Ale czy wiecie, że jest miasto, w którym krasnale żyją i mają się dobrze? Nie? No to spieszę z pomocą. Otóż krasnale mieszkają we Wrocławiu, pięknym mieście położonym na Dolnym Śląsku. Mieszka tam pewien mały chłopiec, który przeżył niezwykłą przygodę. Mam 10 lat i na imię mi Cyryl. Mieszkam z mamą w dzielnicy Psie Pole we Wrocławiu, w starych koszarach wojskowych. Mój tato był porucznikiem w wojsku, ale zginął na misji i zostaliśmy z mamą we dwoje. Mam rude włosy i piegowaty nos. Nie przeszkadza mi to jednak, bo mama mówi, że dzięki temu jestem wyjątkowy. Chodzę do szkoły na naszym osiedlu i mam wielu przyjaciół. W naszym bloku mieszkają ludzie, którym często pomagam. Czasem pomagam sąsiadce z dołu, wyprowadzam psa pana Kazimierza lub przytrzymuję ciężkie drzwi od klatki, żeby Pani Krysia mogła swobodnie wejść wraz ze swoimi rozkrzycza...

Nalewki

O tym, że po kieliszeczku nalewki ciepło rozlewa się leniwie po organizmie i przyjemnie mrowi w palcach, wie każdy. O jej działaniu napotnym i terapeutycznym również. Ale, że drugiego dnia, po przekroczeniu limitu łeb waży tyle co czterdziestotonowa ciężarówka, to nie piszą nigdzie.  Łyczek rozgrzewającego trunku dla kurażu, kropelka nalewki do herbaty - potrafią zdziałać cuda. Już w przeszłości poważane matrony raczyły się słodkim cherry, zagryzając maślanymi ciasteczkami. Taką mieszankę zdecydowanie odradzam, ze względu na niekompatybilność wyżej wymienionych składników, których spożycie w nadmiarze może wywołać sensacje dwudziestego wieku w jelitach. No, chyba, że lubicie obcowanie z porcelanowym ludkiem, wtedy oczywiście, bardzo proszę, ale ja ostrzegałam. Na półkach sklepowych znajdziecie milion różnych smaków, ale domowe nalewki nie mają nic wspólnego z tymi komercyjnymi. Prawdziwa, zdrowotna nalewka śmierdzi, rozgrzewa i pali gardło jak garść chili, ale staw...