Przejdź do głównej zawartości

Ewelina Nawara & Małgorzata Falkowska – Nieosiągalny

 Ile razy, jako małe dziewczynki wzdychałyśmy do księcia, który z uporem maniaka szukał w całym królestwie swojej wybranki serca? Ile razy marzyłyśmy, by, jako dorosłe kobiety (choć w przenośni) zgubić szklany pantofelek, a potem czekać na rycerza na białym koniu? Odpowiedź brzmi: wielokrotnie! Potem okazywało się, że dorosłe życie wcale nie jest bajką i z tymi idealnymi facetami różnie bywa. Całe szczęście pozostały książki, dzięki którym królewicze mają się dobrze i całkiem przyzwoicie sobie radzą we współczesności. Zapraszam na opowieść o Kopciuszku.



Dziś będzie szalenie bajkowo i romantycznie, czasem trochę groźnie, ale jak to w bajkach bywa, całkiem dobrze się to wszystko skończy. Piękna Olimpia jest Polką, ciężko pracuje na swoje utrzymanie, studiuje i zalicza kolejne egzaminy by zadowolić ojca tyrana. William natomiast jest... księciem niewielkiego królestwa Martagonu, który zakochuje się w Oli bez pamięci i zabiera ją do siebie.

Oto przed Wami współczesna bajka o Kopciuszku, ale odpowiednio pokoloryzowana i doprawiona solidną dawką pieprzu. Na wskroś romantyczna, przesłodka i pełna miłości, ale też poruszająca trudne tematy, które często zamiatane są pod dywan. I nie mowię tu tylko o powieściach, ale i o życiu. O przemocy, zarówno fizycznej jak i psychicznej mówi się niewiele. I choć w tej niewielkiej objętościowo książce temat ten jest dobrze zarysowany, to jednak występuje tu w charakterze "bajkowego" zła niźli realnego problemu. Ale, że cała ta powieść jest szalenie bajkowa, toteż nie można tego faktu uznać za błąd.

Postaci są iście bajkowe i ciut nierealne, przeładowane emocjami od stóp po czubek głowy. Pełne idealistycznych przekonań, ale też zupełnie irracjonalnych zachowań. Są momenty, w których od doskonałych wręcz wyborów i decyzji kręci się czytelniczce w głowie, a czasem przewraca się oczami, myśląc o tym, że w realnym życiu takie rzeczy się nie zgadzają.

I mimo, że totalna fikcja miesza się tu z rzeczywistością, książkę czyta się błyskawicznie i z pewną masochistyczną przyjemnością. Jest to najlepszy sposób na odstresowanie po ciężkiej pracy albo na poprawienie sobie humoru.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Bajka o królowej Róży

Całkiem niedaleko, bo tuż za brzozwym lasem, stał biały domek pokryty starą cementową dachówką, którą tu i ówdzie pokrywał mech. Pomalowane na zielono okiennice lśniły w słońcu, a wielkie, otwarte na oścież drzwi zachęcały do odwiedzin. W domku mieszkał ogrodnik Szkuta, którego największą miłością było hodowanie kwiatów. Jak nikt inny znał wszystkie rośliny znajdujące się w ogrodzie, dbał o nie, pielęgnował i pomagał rosnąć. Jego największą tajemnicą było to, że potrafił porozumiewać się ze swoimi kwiatami. To właśnie one mówiły mu gdzie najlepiej je posadzić, w którym miejscu ziemia jest odpowiednio żyzna, a w którym miejscu wyleguje się rudy kocur Stefek i lepiej byłoby to miejsce omijać. Szkuta kochał swój ogród, ale brakowało mu rośliny, z której byłby dumny i mógłby chwalić się nią wśród znajomych. Pragnął takiej rośliny, która królowałaby w jego ogrodzie, dlatego w pierwszy piątek czerwca wybrał się na wielki targ rolniczy z zamiarem zakupienia sadzonek. Jego ...

Bajka o wrocławskich krasnalach

Baju, baju, bajka... Wszystkie dzieci wiedzą o tym, że krasnoludki to małe dzieln e skrzat y , które pracują w nocy i pomagają ludziom. Ale czy wiecie, że jest miasto, w którym krasnale żyją i mają się dobrze? Nie? No to spieszę z pomocą. Otóż krasnale mieszkają we Wrocławiu, pięknym mieście położonym na Dolnym Śląsku. Mieszka tam pewien mały chłopiec, który przeżył niezwykłą przygodę. Mam 10 lat i na imię mi Cyryl. Mieszkam z mamą w dzielnicy Psie Pole we Wrocławiu, w starych koszarach wojskowych. Mój tato był porucznikiem w wojsku, ale zginął na misji i zostaliśmy z mamą we dwoje. Mam rude włosy i piegowaty nos. Nie przeszkadza mi to jednak, bo mama mówi, że dzięki temu jestem wyjątkowy. Chodzę do szkoły na naszym osiedlu i mam wielu przyjaciół. W naszym bloku mieszkają ludzie, którym często pomagam. Czasem pomagam sąsiadce z dołu, wyprowadzam psa pana Kazimierza lub przytrzymuję ciężkie drzwi od klatki, żeby Pani Krysia mogła swobodnie wejść wraz ze swoimi rozkrzycza...

Aleksandra Pakuła – Lekcja hiszpańskiego

 Mój cykl na romanse trwa w najlepsze. Od kilku dni trafiam na te, które aż chciało się czytać, bo napisane były ładnie i nie raniły oczu. Dziś o jednym z nich. Nie to, że będę słodziła i opowiadała, że och i, że ach, ale wielu minusów w niej nie było. Była za to bardzo fajna historia i całkiem sprytnie poplątana fabuła. Historia Adrianny to książkowy przykład kobiety krzywdzonej przez męża, wielokrotnie bitej, poniżanej i wykańczanej psychicznie. Odejście od męża-kata to najlepsza decyzja w jej życiu, ale niestety nie kończy się happy endem. Jej mąż, wzięty prawnik, człowiek z wieloma znajomościami w branży, nie daje kobiecie odejść od niego bezboleśnie. Sąd zasądza na jego rzecz alimenty, które kobieta musi spłacać w comiesięcznych transzach, przez co traci niemal wszystko na co pracowała, łącznie z ukochanym salonem piękności. Pomocy udziela jej wujek, który w Hiszpanii prowadzi dobrze prosperującą restaurację. Dziewczyna pozostawia w Polsce swoją córkę i wyjeżdża na kilka miesi...