Przejdź do głównej zawartości

Antti Tuomainen – Teoria bobra

 Czy Antti Tuomainen zaskoczył czytelników w ostatniej części trylogii o matematyku Henrim? Nie, bowiem powróciliśmy do znanego nam cyklu. Przyznać jednak trzeba, że był to powrót niezwykle udany i jak zawsze pełen pysznych i niewiarygodnych przygód, które według mnie nie znudziłyby się wcale, nawet jeśli autor pociągnąłby przygody matematyka dalej.



Tym razem główną rolę gra bóbr. I to nie byle jaki, bo taki kilkunastometrowy, posadowiony w centralnym miejscu parku rozrywki, z tym, że u konkurenta Henri'ego. Co robi tam szalony matematyk w środku nocy i dlaczego to ona znajduje zmasakrowane ciało? 

Tuomainen szafuje swoimi absurdalnymi pomysłami i utyka je gęsto w powieści niczym uzdolniona koronkarka. I choć wydawać by się mogło, że jest na pograniczu przesady to jednak umiejętnie wszystko to łączy ze sobą i zapewnia rozrywkę na wysokim poziomie. 

Jest to komediowo-kryminalna dawka szczęścia w skondensowanej postaci, wywołująca raz po raz salwy śmiechu, ale i dreszcz emocji. Autor ma ogromny talent do zestawiania absurdu z normalnością i otaczania czytelników swego rodzaju eskapiczną radością. 

Ta kręta, wielowątkowa i pełna plot twistów fabuła, sprawia, że "Teorię bobra" czyta się błyskawicznie i bez przeszkód. Mnóstwo tu absurdu, szaleństwa i mrocznego humoru, a zakończenie błyszczy niczym gwiazda na kryminalnym firmamencie. Doskonała zabawa gwarantowana, więc cały cykl polecam gorąco!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bajka o królowej Róży

Całkiem niedaleko, bo tuż za brzozwym lasem, stał biały domek pokryty starą cementową dachówką, którą tu i ówdzie pokrywał mech. Pomalowane na zielono okiennice lśniły w słońcu, a wielkie, otwarte na oścież drzwi zachęcały do odwiedzin. W domku mieszkał ogrodnik Szkuta, którego największą miłością było hodowanie kwiatów. Jak nikt inny znał wszystkie rośliny znajdujące się w ogrodzie, dbał o nie, pielęgnował i pomagał rosnąć. Jego największą tajemnicą było to, że potrafił porozumiewać się ze swoimi kwiatami. To właśnie one mówiły mu gdzie najlepiej je posadzić, w którym miejscu ziemia jest odpowiednio żyzna, a w którym miejscu wyleguje się rudy kocur Stefek i lepiej byłoby to miejsce omijać. Szkuta kochał swój ogród, ale brakowało mu rośliny, z której byłby dumny i mógłby chwalić się nią wśród znajomych. Pragnął takiej rośliny, która królowałaby w jego ogrodzie, dlatego w pierwszy piątek czerwca wybrał się na wielki targ rolniczy z zamiarem zakupienia sadzonek. Jego
3 komentarze
Czytaj więcej

Bajka o wrocławskich krasnalach

Baju, baju, bajka... Wszystkie dzieci wiedzą o tym, że krasnoludki to małe dzieln e skrzat y , które pracują w nocy i pomagają ludziom. Ale czy wiecie, że jest miasto, w którym krasnale żyją i mają się dobrze? Nie? No to spieszę z pomocą. Otóż krasnale mieszkają we Wrocławiu, pięknym mieście położonym na Dolnym Śląsku. Mieszka tam pewien mały chłopiec, który przeżył niezwykłą przygodę. Mam 10 lat i na imię mi Cyryl. Mieszkam z mamą w dzielnicy Psie Pole we Wrocławiu, w starych koszarach wojskowych. Mój tato był porucznikiem w wojsku, ale zginął na misji i zostaliśmy z mamą we dwoje. Mam rude włosy i piegowaty nos. Nie przeszkadza mi to jednak, bo mama mówi, że dzięki temu jestem wyjątkowy. Chodzę do szkoły na naszym osiedlu i mam wielu przyjaciół. W naszym bloku mieszkają ludzie, którym często pomagam. Czasem pomagam sąsiadce z dołu, wyprowadzam psa pana Kazimierza lub przytrzymuję ciężkie drzwi od klatki, żeby Pani Krysia mogła swobodnie wejść wraz ze swoimi rozkrzycza
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Nalewki

O tym, że po kieliszeczku nalewki ciepło rozlewa się leniwie po organizmie i przyjemnie mrowi w palcach, wie każdy. O jej działaniu napotnym i terapeutycznym również. Ale, że drugiego dnia, po przekroczeniu limitu łeb waży tyle co czterdziestotonowa ciężarówka, to nie piszą nigdzie.  Łyczek rozgrzewającego trunku dla kurażu, kropelka nalewki do herbaty - potrafią zdziałać cuda. Już w przeszłości poważane matrony raczyły się słodkim cherry, zagryzając maślanymi ciasteczkami. Taką mieszankę zdecydowanie odradzam, ze względu na niekompatybilność wyżej wymienionych składników, których spożycie w nadmiarze może wywołać sensacje dwudziestego wieku w jelitach. No, chyba, że lubicie obcowanie z porcelanowym ludkiem, wtedy oczywiście, bardzo proszę, ale ja ostrzegałam. Na półkach sklepowych znajdziecie milion różnych smaków, ale domowe nalewki nie mają nic wspólnego z tymi komercyjnymi. Prawdziwa, zdrowotna nalewka śmierdzi, rozgrzewa i pali gardło jak garść chili, ale stawia n
Prześlij komentarz
Czytaj więcej