A cóż tam słychać u nadwornego pisarza thrillerów, który niczym nasz rodzimy Remek Mróz trzaska jak opętany w klawisze, czego dowodem jest kolejna książka? Ano, Harlan ma się dobrze i właśnie wydał w Polsce kontynuację Chłopca z lasu, która (ta kontynuacja, oczywiście), jak to u niego bywa, jest nierówna i pofałdowana, coraz mniej w niej thrillera, ale za to opowieść ciekawa.
Znany z poprzedniej części Wilde nie jest już dzikusem i samotnikiem mieszkającym w lesie, Coben szybko go ucywilizował i jął z lubością wrzucać go w wir rozpędzonego konsumpcjonizmu, polityki i rodzinnych konotacji, które poplątane są równie mocno jak jego życiorys. Nadal jednak ma wsparcie w Hester - swojej prawniczce i przyjaciółce i ten watek zdaje się być (mimo kilku potknięć) dość silny.
Jak to u Cobena bywa, i tutaj jest nierówno. Raz lepiej, raz gorzej, ale jak zwykle, autor kilkoma sprytnymi trikami ratuje fabułę, co w ogólnym rozrachunku, pozwala na wybaczenie mu błędów. Nie będzie spojlerem, jeśli powiem, że pojawia się tu kilka dość udanych plot twistów, które nieźle namieszają, ale tożsamość zabójcy jest tak oczywista, że nawet niewprawione czytelnicze oko wyłapie pewne wskazówki, które skierują wzrok właśnie na winowajcę.
Mamy tutaj potężny mix postaci i wątków. Jedne przeplatają się z drugimi, początkowo mało ważni bohaterowie stają się ważniejszymi, a niepozorne wspomnienie pewnej rzeczy urasta do rangi pierwszego i najważniejszego wątku. Wydawać by się mogło, że jest to chaotyczne i trudno się w tym wszystkim połapać, ale Coben pisze tak, że po kolei, krok po kroku, nawet nieuważny czytelnik wszystko zrozumie i wydedukuje.
Komentarze
Prześlij komentarz